📬 Waarom ons grote plan voor 2021 een nieuwsbrief is

OK, here goes. Wij hebben een groots plan dit jaar:

We willen voor het einde van 2021 een wekelijkse nieuwsbrief sturen die minimaal 5000 abonnees bereikt, waarvan 10% betaalt.

Waarom? Dat leggen we hier graag uit. We willen jullie meenemen op de reis naar ons doel, want wij vinden dit een reuzespannend avontuur. Onderweg zullen we veel gaan leren en veel fouten maken. We weten nog heel veel niet en hebben jullie input nodig om onze ideeën beter te maken, en om iets te maken wat jullie waardevol vinden. Daarom willen we dit graag en plein public doen (we kwamen op het idee vanuit de start-upscene, waar Build in Public al langer een ding is).

 

De belofte van de nieuwsbrief als verdienmodel

De betaalde nieuwsbrief kwam een paar jaar geleden in ons vizier door de lancering van Substack . Substack is een Amerikaans nieuwsbriefplatform dat is opgericht in 2018. De nieuwsbrieven die mensen hierop beginnen zijn gericht op een relatief klein publiek dat geïnteresseerd is in heel specifieke zaken, een zogeheten niche. Denk hierbij aan verhalen over de vreemde manieren waarop we van elkaar proberen te houden (Griefbacon), China’s rol in de wereld begrijpen (Sinocism) en dagelijkse fijne Spotifyplaylists om bij te werken (Flow State). Wijzelf hebben bijvoorbeeld een abonnement op Exponential View , een nieuwsbrief over de impact van exponentiële technologie op onze wereld. Met andere woorden: het gaat bij deze nieuwsbrieven om narrowcasting in plaats van broadcasting.

Het idee van Substack is simpel. Het platform biedt je de tools om een gratis nieuwsbrief op te zetten. Je laat je abonneebestand uitgroeien tot een significante grootte en nodigt abonnees uit om betaald lid te worden. Voor zo’n betaald lidmaatschap kan je vragen wat je wilt: de prijzen variëren zo’n beetje van 5 tot 50 USD per maand. Dit is erg afhankelijk van de niche waar je voor schrijft. Substack roomt hier 10% van af en 90% van het bedrag is voor jou. Stel, je hebt 10.000 abonnees op je gratis ledenlijst, waarvan 10% converteert naar een betaald lidmaatschap voor €10,- per maand, dan komt er €9000,- per maand binnen. Daar kun je dus prima een tweepitterstudio op draaien.

Toen we Substack zagen, dachten we meteen: wauw, dat zou ons dichter bij een ideale manier van werken kunnen brengen! We leggen hiermee onze focus volledig op creatieve contentcreatie en we zorgen voor een stabiele inkomstenbron. Het maakt onze expertise schaalbaar, want er zit geen plafond aan hoeveel mensen je kan bereiken met e-mail. Dit soort nieuwe verdienmodellen voor contentmakers wordt ook wel de Passion Economy genoemd en is vooral hot en happening in de VS.

Wat ontbreekt er dan aan in hoe wij nu werken?

 

Ons huidige model

 

Ons werk bestaat uit veel onderzoek doen, veel lezen, nadenken, modelleren en dit vertalen naar scenario’s, toekomstverhalen, lezingen, storyboards, illustraties, animaties en video’s. Kortom, we proberen te begrijpen hoe de wereld verandert en we vertalen dit steeds naar mooi vertelde en verbeelde toekomstscenario’s. Of, als je het helemaal zou platslaan, we maken dus content. Dit vinden we ontzettend leuk om te doen en we hebben een manier gevonden om hier een boterham mee te verdienen. De volgende twee verdienmodellen bepalen in grote mate onze dagelijkse praktijk:

1. 📚 Het culturele ondernemersmodel — We doen een project op eigen initiatief en financieren het met subsidies en samenwerkingspartners. Voorbeelden van dit soort projecten zijn Tokyo Totem, De Donkere Stad en Alles Komt Goed. Deze projecten zijn gefinancierd door o.a. de Japan Foundation, het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en het Amsterdams Fonds voor de Kunst.
2. 💼 Het consultancy-/studiomodel — We doen een project in opdracht voor een betalende klant. Voorbeelden hiervan zijn impact labs en strategiesessies. Dit doen we bijvoorbeeld voor de PO-Raad en VO-Raad, Quadraam, Utrechts Landschap en de Provincie Utrecht.

Beide verdienmodellen hebben een aantal dingen gemeen:

1. 🔃 Projectmatige financiering — De financiering is georganiseerd per project; als het afgerond is, tuig je het volgende project op. Het ritme van het werk, de financiën, wordt dus bepaald door de projecten die je draait.
2. 💪 Arbeidsintensief — De kosten van een project bestaan voornamelijk uit arbeid. Onderzoek en creatieve productie bestaan uit vele uren werk, en materiaalkosten zijn vaak relatief klein of zelfs verwaarloosbaar.

 

Beperkingen van ons huidige model

 

🤷‍♂️ Regelwerk vs. Creatieve arbeid

Christiaan en ik draaien Studio Monnik in samenwerking met een netwerk van getalenteerde mensen, maar wij zijn met z’n tweeën verantwoordelijk voor de zaak. We zijn altijd intensief betrokken. Dit betekent dat we naast het werk dat we leuk vinden, nadenken en creatieve producties maken, ook veel tijd moeten besteden aan het coördineren en financieren van alles. Dit werk bestaat uit activiteiten zoals subsidieaanvragen schrijven, klantcontact onderhouden, acquisitie doen, netwerken, subsidieverantwoordingen maken, e-mailtjes schrijven, telefoontjes plegen, pitchen, praatjes houden en allerhande zaken regelen en coördineren. Allemaal nuttig en noodzakelijk, maar het zorgt ook voor ruis in ons creatieve werk. Qua proces en mentale energie staat (voor ons) dit regelwerk haaks op de tijd en ruimte die nodig zijn om na te denken en content te creëren.

Het liefst zouden wij ongestoord aan iets willen werken over de periode van een dag, meerdere dagen of zelfs weken of maanden, want dan kom je pas in een soort flow terecht. Het schakelen tussen de regelmodus en de creatieve flowmodus ervaren wij dus als onhandig en inefficiënt. En het levert ons de nodige stress en ongemak op. De telefoon of de e-mail kan namelijk niet zomaar even uitgezet of uitgesteld worden als je een bedrijf runt.

📈 Bottlenecks voor schaalbaarheid

Naast dit probleem bestaat er ook een wens. We willen met ons werk eigenlijk zoveel mogelijk mensen bereiken. We willen onze inzichten en scenario’s delen, een bijdrage leveren aan het publieke debat, en hierover met mensen in gesprek gaan. De toekomst is namelijk van ons allemaal en vandaag is het belangrijker dan ooit dat we hierover constructief met elkaar in gesprek kunnen. Dit proberen we te doen binnen onze huidige projecten, maar er zijn een aantal bottlenecks:

1. 🧠 Hoe schaal je expertise? — Veel van ons werk gebeurt binnen de context van workshops. Hierin geven we lezingen, presenteren we toekomstscenario’s en gaan we hierover in gesprek met de deelnemers. Veel van de waarde zit in het gesprek en de expertise die Christiaan en ik inbrengen. Kennis die is opgebouwd over de afgelopen 10+ jaar en niet makkelijk is over te dragen aan een trainee, tenzij die jarenlang meedraait. En stel dat je iemand vindt, dan groeien de kosten met de opbrengsten mee. Met andere woorden: deze manier van schalen is kostbaar, vereist veel investering en levert niet veel op.
2. ⏯️ Hoe ontsnap je aan de projectlogica? — Projecten zijn gekaderd qua budget, looptijd en doelgroep. Een projectmatige praktijk biedt ons nu niet de ruimte om veel van wat we bedenken (en wat we de moeite waard vinden) te kunnen delen met de wereld, hierover in gesprek te gaan, en dit te kunnen verdiepen. Daarnaast levert het bewegen van project naar project een soort staccato, start-stopfinancieringsmodel op in plaats van een doorlopend financieringsmodel dat mooi zou kunnen aansluiten bij een meer continue stroom van contentcreatie.

 

Dus daarom een nieuwsbrief

 

Dit zijn onze redenen, of althans: dit is waarom wij een nieuwsbrief als een oplossing voor een probleem zien. Maar daarnaast zien we het ook heel erg als een verrijking. Met het nieuwsbriefplatform kunnen we veel meer delen, dieper in gesprek gaan, en kunnen we bouwen aan een directere en langdurigere relatie met ons publiek.

In het volgende artikel zullen we iets vertellen over hoe de nieuwsbrief zal gaan heten en waarover die precies zal gaan.

Voor nu ben ik vooral benieuwd. Wat vinden jullie van ons grote plan?